یک مطلق گرای اخلاقی به یک نسبی گرای اخلاقی می رسد و به او می گوید حتی اگر کسی فکر کند شکنجه به لحاظ اخلاقی در همه فرهنگ ها ناپسند نیست، اما کارهایی هست که در هر شرایطی و در هر فرهنگی ناپسند است: مثلاً ما را از یکی دوسالگی از برخی کارها بر حذر داشته اند و طبیعی است که هر چه سنمان بالاتر رفته قباحت این گونه اعمال برایمان بیشتر شده است- این جا و آن جا هم ندارد. نسبی گرا هرچه زور می زند نمی تواند شرایطی را رو کند که، در آن شرایط، آن عمل ناپسند اشکالی نداشته باشد و این گونه است که کارزار را به مطلق گرا واگذار می کند. اما جهان بر پاشنه ای می چرخد و آن عمل مجاز دانسته می شود و قبح ماجرا می ریزد و حتی از ملت خواسته می شود آن عمل را تشویق کنند و سراب مطلق گرایی در اخلاق نقش بر آب می شود.
پی نوشت: درس های فلسفی فوتبال ایران بیشمار است.
بی انصافی نکنید دکتر. هر کس دیگه‌ای هم بود اگه حتی نیجریه هم حاضر نمی‌شد باهاش"بازی" کنه، مجبور می شد با خودش "بازی" کنه. اسلام هم که دین سخت گیری نیست. همیشه در شرایط اضطرار احکام آسان گیرانه ای وجود دارد. بخیل نباشید.
پاسخ دادنحذفراست میگه ناشناس، دکتر. شما هم یه خورده با خودت بازی کن، بی انصافی هم نکن!
پاسخ دادنحذفدر ضمن رفتار زشت فدراسیون فوتبال دلیل نمیشه شما تمام اعتقادات ما رو ببری زیر سوال.
اگه زیاد هم حرف بزنی، اضطراری میشه، بعد مجبور میشیم باهات بازی کنیم!
به نا شناس بالایی،
پاسخ دادنحذفاعتقادات شما ملت رو به باری با خودشون وا داشته خوشگلم، اونوقت گیر دادی به دکتر؟!
كاش منم مي بردين زالزالك چيني آقاي دكتر!
پاسخ دادنحذفاونقد چيپ و مشمئز كننده بود اين همايش!