۱۳۹۳ آبان ۱۹, دوشنبه

محمود خاتمی


[توضیحِ اضافه شده در ۲۰ آبان ۹۳: در جدولی که در ادامه می‌آید برخی بخش‌های برخی نوشته‌های ادعاییِ محمود خاتمی و برخی بخش‌های نوشته‌های (ادعایی) دیگران نقل شده است. مطالبِ نقل شده بر گرفته از مقالاتی است که در پنج روزِ منتهی به یک‌شنبه ۱۸ آبانِ ۹۳، دربارهٔ بعضی نوشته‌های ادعاییِ محمود خاتمی، استادِ فلسفه دانشگاه تهران، منتشر شد. نویسندگانِ این مطالب مدعی هستند (و مستنداً برای ادعاهای خود استدلال می‌کنند) که (حسب‌موردْ تمام یا بخشی از) رسالهٔ دکتری، مقاله، یا کتاب‌هایی که خاتمی ادعا کرده محصول پژوهش خودش هستند در اصل نوشته و محصول کارِ کسانِ دیگری هستند. همهٔ ارجاعاتِ مربوط و برخی ادعاهای مطرح شده در جدول آمده است.]


[توضیحِ اضافه شده در ۱۳ آذر ۹۳: دانشگاه تهران (در ۱۰ آذر ۹۳) بیانیه‌ای منتشر کرده است که در مقدمهٔ آن توضیح داده شده که بیانیهٔ مذکور با «نظر به نشر شایعاتی مبنی بر عدم رعایت امانت داری علمی یکی از اعضاء هیأت علمی دانشگاه تهران در فضاهای مجازی» منتشر می‌شود. محمود خاتمی «یکی از» اعضاء هیأت علمیِ آن دانشگاه است، و می‌توان حدس زد شاید او مورد نظر بوده است و نیز می‌توان حدس زد که شاید منظور از «شایعات» از جمله مراجعی باشد که جدولِ زیر بر مبنایِ آنها تهیه شده است.]


1

Khatami’s dissertation, “The Unitary Consciousness: Toward a Solution for the Ontological Crisis in Modern Theories of the Self”



THIS THESIS IS MY WORK AND HAS NOT BEEN OFFERED IN CANDIDATURE FOR ANY OTHER DEGREE OR DIPLOMA
Mahmoud Khatami
February,1996
1.1

1.1.1
(p.29)
“Sadra, for example, depicts our ‘blank’ and receptive mind as constituting and perfecting itself, and struggling to obtain far-reaching conclusions entirely on its own. Our progressive ascension, Sadra holds, has a tint of inevitableness and necessity. Seemingly without any preconceived notions we achieve cognisance of causality, God, eternity of the world, and mysticism.  It appears as though any mind will reach the same truths if it took as its point of departure the unsophisticated given of experience and followed the canons of consistency. Thus, Alfred North Whitehead’s well-known dictum that….”
(p.94)
“He [Ibn Tufayl] depicts Hayy’s ‘blank’ and receptive mind as constituting and perfecting itself, and struggling to obtain far-reaching conclusions entirely on its own. Hayy’s progressive ascension has a tint of inevitableness and necessity. Seemingly without any preconceived notions he achieve cognizance of causality, God, eternity of the world, and mysticism. It appears as though any mind will reach the same truths that Hayy reached if it took as its point of departure the unsophisticated given of experience and followed the canons of consistency. Thus, Alfred North Whitehead’s well-known dictum that….”
1.1.2
(p.33)
“The Illuminative school believes, as instanced by Sadra, that while theories may interpret facts, at the same time they abstract from the realities of the surrounding world as we encounter them in the locus of immediate experience. Pure theories, without concrete embodiment and without seeing them in their actual operation, estrange the mind from its natural dwelling place, the world of experience.”
“Ibn Tufayl believed, as instanced by Parts II and III of the treatise, that while theories may interpret facts, at the same time they abstract from the realities of the surrounding world as we encounter them in the locus of immediate experience. Pure theories, without concrete embodiment and without seeing them in their actual operation, estrange the mind from its natural dwelling place, the world of experience.”

just an instance



1.2

1.2.1






1.3

1.3.1






1.4

1.4.1





1.5

1.5.1





[DN]
The dissertation is an amazing case of plagiarism. Pages after pages are directly copied  from the following works: 


[S]
(صفحه‌ی تشکر پایان‌نامه:)

This research was kindly funded by the Iranian Ministry of High Education for which I unreservedly acknowledge my gratitude.



2
[K]
"The epistemological quest: from the possibility of experience to the possibility of communication", Organon F, 10 (2003): 357-379. (مقاله)

2.1

Andrew N. Carpenter, "Davidson's transcendental argumentation", in Jeff Malpas, ed., From Kant to Davidson: Philosophy and the Idea of the Transcendental, Routledge, 2003, pp. 219-237.
2.1.1
Philosophers commonly associate questions of the form "what are the conditions for the possibility of X" with Kant and with Kant's novel philosophical methodology, transcendental argumentation. Kant's genius, however, did not lie in his merely raising questions of this form; many philosophers had asked questions like this before Kant. 
Philosophers commonly associate questions of the form "what are the conditions for the possibility of X" with Kant and with Kant's novel philosophical methodology, transcendental argumentation. Kant's genius, however, did not lie in his merely raising questions of this form; many philosophers had asked questions like this before Kant. 




3
[H]









4
[M]
محمود خاتمی ، تفسیری از امر پیشینی کانت، فصلنامه حکمت و فلسفه، 1384/01/01، 1، 1. (مقاله)

4.1

Dufrenne, Mikel. The notion of the A Priori. Northwestern University Press, 2009.
«اول‌بار در سالِ 1966 چاپ شده است»
4.1.1

(صفحه‌یِ 83، دومینِ صفحه‌یِ مقاله)
In order to establish simultaneously the nature and function of the a priori, Kant prefers a reflective analysis which makes the a priori appear. The reflective analysis, basing itself on synthetic judgments, shows that "the highest principle of all synthetic judgments is therefore this: every object stands under the necessary conditions of the synthetic unity of the manifold of intuition in a possible experience."(194) These conditions make the a priori appearThe medium of synthetic judgments is the "whole in which all our representations are contained," that is, inner sense, whose a priori form is time. And the unity required in judgment rests on the unity of apperception. This unity, which tends to emphasize the "I" of the "I think," is, at least in the second edition of Critique of Pure Reason, the keystone of the Kantian system. But we find even in its first edition that all empirical consciousness has a necessary relation to transcendental consciousness "namely, the consciousness of myself as original apperception."(142) For "we are conscious a priori of the complete identity of the self in respect of all representations which can ever belong to our knowledge."(141) It is therefore an absolutely primary principle that the various empirical consciousnesses must be linked to one unique consciousness of self. This consciousness is the simple representation: “I.” Kant adds: ''Whether this repre­sentation is clear (empirical consciousness) or obscure, or even whether it ever actually occurs, does not here concern us. But the possibility of the logical form of all knowledge is necessarily conditioned by relation to this apperception as a faculty."(142)

(صفحه‌هایِ 12 و 13 کتاب)
In order to establish simultaneously the nature and function of the a priori manifested by synthetic judgments, Kant performs both a reflective analysis which makes the transcendental subject appear and an analysis-termed phenomenological by Ricoeur88­-which tends to psychologize the transcendental. The reflective analysis, basing itself on synthetic judgments, shows that "the highest principle of all synthetic judgments is therefore this: every object stands under the necessary conditions of the synthetic unity of the manifold of intuition in a possible experience."34 These conditions make transcendental subjectivity appear. The medium of all synthetic judgments is the "whole in which all our representations are contained" –i.e., inner sense, whose a priori form is time. And the unity required in judgment "rests on the unity of apperception." This unity, which tends to emphasize the "I" of the "I think," is, at least in the second edition of the Critique, the keystone of the Kantian system. But we find it even in the first edition: all empirical consciousness has a necessary relation to transcendental consciousness-"namely, the consciousness of myself as original apperception."85 For "we are conscious a priori of the complete identity of the self in respect of all representations which can ever belong to our knowledge." 36 It is therefore an absolutely primary principle that the various empirical consciousnesses must be linked to one unique consciousness of self. This consciousness is the simple representation: I. Kant adds: ''Whether this representation is clear (empirical consciousness ) or obscure, or even whether it ever actually occurs, does not here concern us. But the possibility of the logical form of all knowledge is necessarily con­ ditioned by relation to this apperception as a faculty."37
4.1.2
(پارگرافِ بعدی مقاله‌)
Nevertheless, this “faculty” does further enlighten us concerning the nature of a priori characteristic of subjectivityAbove all, it permits us to discern in the "I think," "this spontaneity" by means of which I can "call myself an intelligence" (169), the act of understanding: ''The unity of apperception in relation to the synthesis of imagination is the understanding”.(143)
(پاراگرافِ بعدیِ کتاب)
Yet this faculty does further enlighten us concerning the nature of subjectivity. Above all, it permits us to discern in the "I think" -"this spontaneity" by means of which I can "call myself an intelligence"38-the act of understanding: ''The unity of ap­ perception in relation to the synthesis of imagination is the understanding. ''39
4.1.3
(پاراگراف بعدی مقاله)
However, if the a priori is a condition of knowledge, it is essential to apply the condition and in this context subsumption is inevitably constitution in the non-ontological sense to which Kant limits himself.

(صفحه‌یِ 14 کتاب)
If the a priori is a condition of knowledgeis it not essential to apply the conditionSubsumption is inevitably constitution (in the non-ontological sense to which Kant limits himself.(
4.1.4
(اولین جمله‌یِ پاراگراف آخرِ مقاله)
This is why we can say that in a certain sense everything is a posteriori: everything that a posteriori points out to me is irreplaceable and new, and the exploration of the world is infinite.
(صفحه‌یِ 101 کتاب)
This is why we can say that in a certain sense everything is a posteriori: everything that perception points out to me is irreplaceable and new, and the exploration of the world is infinite.






5
[M]
محمود خاتمی

The Psychological Element in the Phenomenological Analysis of Human Subjectivity

«آن را مقاله* می‌خوانم»

5.1

محمود خاتمی ، تفسیری از امر پیشینی کانت، فصلنامه حکمت و فلسفه، 1384/01/01، 1، 1. (مقاله)
«این را مقاله می‌خوانم»
5.1.1

(صفحه‌یِ 126)

In order to establish simultaneously the nature and function of the transcendental aspect of human subjectivity, Kant prefers a reflective analysis which makes the transcendental subject appear. …

این همان جمله‌یِ اولی است که از مقاله نقل کردم، تنها به جای «the a priori» آمده است «transcendental subject» و مشابه‌های‌اش. 
In order to establish simultaneously the nature and function of the a priori, Kant prefers a reflective analysis which makes the a priori appear. … 





6
[Y1]
(ThPhDT)









7
[Y]
محمود خاتمی، روانشناسی فلسفی: درآمدی به حیات نفس انسان، ترجمهٔ یاسر پوراسماعیل ۱۳۸۷، نشر علم. (۱) (گفت و گو با ياسرپور اسماعيل، اطلاعات حکمت و معرفت)

7.1

قطعات زیر را یاسر پوراسماعیل از فایلی که محمود خاتمی از طریق ایمیل برای او ارسال کرده نقل کرده است.
Mercier, Désiré, et al. 1916. A Manual of Modern Scholastic Philosophy. London: Kegan Paul, Trench, Trubner & Co. Ltd.
7.1.1
1. Object of Psychology.—Psychology (‘ilm al-nafs) is that department of philosophy which contemplates the human soul. The soul, understood in its most general sense, denotes that which makes a being live; it is the first principle of life in a living being. If regard be paid only to the etymology of the word, the object of psychology should be co-extensive with all living beings, vegetable and animal as well as man. Custom, however, has restricted it at the present day, so that psychology is limited to the study of man.
1. Object of Psychology.—Psychology (ψυχή, λογός) is that department of philosophy which contemplates the human soul. The soul, understood in its most general sense, denotes that which makes a being live; it is the first principle of life in a living being. If regard be paid only to the etymology of the word, the object of psychology should be co-extensive with all living beings, vegetable and animal as well as man. Custom, however, has restricted it at the present day, so that psychology is limited to the study of man.
7.1.2
4. According to popular ideas the ordinary sign of life is movement without any apparent external cause.    A bird on the wing, a creeping insect, a fish darting up stream, all awaken in us the idea of life.   The untrained mind of the savage and the child fondly imagines that even any piece of automatic mechanism is gifted with life; the child, for instance, wants to see the little animal that makes the ticking inside the watch.
On the other hand, as soon as an object that was once seen to live has ceased to move, we consider its life to have departed and immediately declare it dead.
4. According to popular ideas the ordinary sign of life is movement without any apparent external cause. A bird on the wing, a creeping insect, a fish darting up stream, all awaken in us the idea of life. The untrained mind of the savage and the child fondly imagines that even any piece of automatic mechanism is gifted with life; the child, for instance, wants to see the little animal that makes the ticking inside the watch. On the other hand, as soon as an object that was once seen to live has ceased to move, we consider its life to have departed and immediately declare it dead.
7.1.3
93. Answers to Certain Objections.—First objection: The power of abstraction we have been claiming for the intellect is objected to by Berkeley as unreal. According to him, I can consider the hand, the eye, the nose, each by itself abstracted or separately from the rest of the body. But then whatever hand or eye I imagine, it must have some particular shape and colour. Likewise the idea of man that I frame to myself must be either a white, or a black, or a tawny, or a straight, or a crooked, a tall, or a low, or a middle-sized man.
(P. 247)
93. Answers to Certain Objections.—First objection : The power of abstraction we have been claiming for the intellect is objected to by Berkeley as unreal. 'I can consider the hand, the eye, the nose, each by itself abstracted or separately from the rest of the body. But then whatever hand or eye I imagine, it must have some particular shape and colour. Likewise the idea of man that I frame to myself must be either a white, or a black, or a tawny, or a straight, or a crooked, a tall, or a low, or a middle-sized man ' 32.

7.1.4
(آخرین جملات خاتمی)
The object that is best suited to the imperfect conditions of our feeble intelligence is what is knowable through the medium of the senses, the in­telligible presented in the sensible. Hence the soul's natural activity can be most perfectly exercised only when the soul is united to the body; and therefore a resurrection or reunion with the body is natural to man.

(p. 327)
The object that is best suited to the imperfect conditions of our feeble intelligence is what is knowable through the medium of the senses, the intelligible presented in the sensible. Hence the soul's natural activity can be most perfectly exercised only when the soul is united to the body ; and therefore a resurrection or reunion with the body is natural to man.





8
[Y3]










۳۳ نظر:

  1. متشکرم از این کار ارزشمند شما. هرچند دردناکه اما امیدوارم که دانشگاه تهران و وزارت علوم هرچه سریعتر وارد بشن و از دانشگاه‎های ایران اعاده‎ی حیثیت کنند.

    پاسخحذف
  2. سایر افتخاراتی که در سایت‌های مختلف برای ایشان ذکر شده آیا قابل بررسی است؟ مثلاً
    ۱. اجتهاد در علوم اسلامی.
    ۲. انتخاب به عنوان ۱۰۰ فیلسوف برتر سال ۲۰۰۶ از سوی دانشگاه کمبریج.
    ۳. استاد مدعو در دانشگاه مک‌گیل و تورنتو.
    ۴. انتشار بیش از ۱۰ جلد کتاب فلسفی به انگلیسی. (اینکه نام این کتاب‌ها در سایت آمازون آمده، آیا مدرک محکمی برای وجود خارجی آن‌هاست یا نه؟)

    پاسخحذف
    پاسخ‌ها
    1. مشخصاً مورد ۲ از سوی «دانشگاه کمبریج» اعلام نشده بلکه از سوی موسسه‌ای است که گویا در شهر کمبریج دفتری دارد. این موسسه طبق تعرفه‌های آن سال به هر کسی که ۱۵۰ دلار پرداخت می‌کرده این عنوان را اهدا می‌کرده است. محمدمهدی زاهدی وزیرعلوم سابق و رئیسِ کنونی کمسیون آموزش عالی مجلس شورای اسلامی هم به همین ترتیب عنوان مشابهی را در رشتهٔ خودش دریافت کرده بود.

      حذف
    2. دربارهٔ مورد ۴ هم در جاهای دیگر گفته‌اند که این کتاب‌ها توسط انتشاراتی منتشر شده است که به معنای متعارف درواقع انتشارات نیست. این قبیل موسسات در واقع فایلی که فرد مدعی در اختیار آنها می‌گذارد را نز خود نگه می‌دارد و اگر کسی احیاناً آن کتاب‌ها را خواست برای او پرینت می‌کند. حتی یکی از این کتاب‌ها نیز در کتاب‌خانه دانشگاه تهران که خاتمی استادتمام آنجا است نیز وجود ندارد.

      حذف
    3. درباره بند ۲ لینک زیر را ببینید. این مرکز را «دائرةالمعارفی برای هالوها» می‌نامند.

      http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%B1%DA%A9%D8%B2_%D8%A8%DB%8C%D9%86%E2%80%8C%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%84%D9%84%DB%8C_%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C%E2%80%8C%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87%E2%80%8C%D9%87%D8%A7

      حذف
    4. حالا شما براي همان "هالوها" (كه يكيش منم) مدخل ايشان را در ويكيپديا اصلاح كنيد و يك اشاره اي به اين رسوايي علمي در آن جا بكنيد. همه ي هالوها حالن دارند بيايند وبلاگ شما. ضمنا لينك خودتان را هم مي توانيد آن جا بگذاريد كه اگر كسي درجه ي خلوص هالوئيت اش كم تر بود بيايد اين جا و مدارك دقيق را ببيند.
      دست شما طلا!

      حذف
  3. خب، اگر به واقع نه آن مؤسسه دانشگاه کمبریج بوده، بلکه انجمن هالوها بوده و نه آن انتشارات اعتباری داشته چرا زودتر از این هیچ‌کس سخنی نمی‌گفته؟
    و از این گذشته اگر ایشان در دانشگاه‌های خارجی تدریس داشته، آن دانشگاه‌ها براساس چه سوابقی ایشان را دعوت کرده‌اند؟ آن‌ها هم بررسی نکرده‌اند؟
    سوم اینکه چرا مجلات خارجی‌ای که مقالهٔ ایشان را چاپ کرده‌اند یک جست‌وجویی نکردند ببینند که آیا این مقاله قبلاً چاپ شده یا نه؟

    پاسخحذف
    پاسخ‌ها
    1. فکر نکنم کسانی که باید به این سوالات جواب بدهند این صفحه را ببینند. شما بروید این سوالات را از خودشان بپرسید و جوابش را هم همینجا اطلاع رسانی بفرمایید.

      حذف
    2. دوست گرامی، جناب توفیق، تشکر از پاسخ‌های شما؛ لازم است از شما بخواهم قدری با آرامش بیشتر بخوانید و بنویسید.
      لزوم سناریوی دیگر لزوماً به معنای تبرئهٔ آقای دکتر خاتمی نیست؛ من تز دکتری ایشان در دورهام را با آن ارجاعات دیلی‌نوس تطبیق کردم و متأسفانه درست یافتم. نسخهٔ قدیمی‌تر مقاله‌ای هم که آقای دکتر لاجوردی گفته بودند دیدم. سخن آقای پوراسماعیل هم برای من پذیرفته است (مطلب آقای دکتر زمانی را به دقت برنرسیدم).
      سخن این نیست که این‌ها همه توطئه علیه ایشان است؛ سخن این است که چه اتفاقی افتاده که دانشگاهی مثل دورهام تا این پایه سهل‌انگاری به خرج داده که آن‌طور که می‌گویید کارمند بخش بازاریابی استاد راهنمای رسالهٔ دکتری شود یا نامش به عنوان استاد راهنما بیاید؛ و تز دکتری‌ای آنجا داوری شود و هیچ‌کس نفهمد که کپی‌برداری‌های بدون منبع در آن هست.
      یا دانشگاه تهران وجود و اعتبار کتب ادعاشده را بدون هیچ بررسی‌ای برای ارتقاء هیئت علمی بپذیرد.
      یا مجلاتی که به قول آقای دکتر کرباسی‌زاده اولین کارشان جست‌وجو برای اصالت مقالات است، چنین کاری نکرده‌اند.
      یا مؤسسات بین‌المللی‌ای که ایشان را به عضویت پذیرفته‌اند (بنابر رزومهٔ فارسی ایشان در دانشگاه تهران) هرگز صحت کارنامهٔ علمی‌اش را بررسی نکرده‌اند.
      یا پذیرش و تدریس ایشان (چه به عنوان استاد مدعو، چه استاد ویزیتور آن‌طور که در ویکی‌پدیای انگلیسی آمده) در دانشگاه‌های معتبر بدون ارزیابی کارنامهٔ علمی‌اش ــ ضمن اینکه مطمئن نیستم که این ادعا درست باشند.
      این سهل‌انگاری‌ها همه از مؤسسات داخلی یا بی‌اعتبار سر نزده است. پرسش من این است که اینجا چه می‌گذرد؟ توضیحی بهتر از اینکه همه اتفاقی بوده در کار نیست؟

      حذف
  4. تشکر؛ این‌ها سؤال نیست، بلکه اموری است که با فرضیات کنونی ما تبیین‌ناشده باقی می‌ماند و همین نشان می‌دهد که باید قدری محتاط‌‌ترنتیجه‌گیری کنیم یا شاید لازم باشد سناریوی دیگری طرح کنیم.
    ۱. وجود رسالهٔ دکترایی که بخش‌های زیادی از آن کپی‌برداری بدون منبع از آثار دیگران است در سایت دانشگاهی مثل دورهام و استاد راهنمایی که با منابع مربوط کوچک‌ترین آشنایی‌ای نداشته.
    ۲. مجلاتی که قاعدتاً داورانی داشته‌اند که نه تنها با منابع آشنا نبوده‌اند بلکه پیش از تأیید مقاله حتی کوچک‌ترین جست‌وجویی در آثار مربوط (حتی در حد عنوان مقاله) نکرده‌اند.
    ۳. بالابردن رتبهٔ دانشگاهی ایشان در دانشگاه تهران با استناد به کتاب‌هایی که حتی یک نسخه آن به دست هیئت علمی دانشکده نرسیده.
    ۴. پذیرش و تدریس (؟) در معتبرترین دانشگاه‌های دنیا بدون ارزیابی سوابق فرد.

    پاسخحذف
    پاسخ‌ها
    1. سرنا را از سر گشادش می‌نوازید. به راحتی می‌توان چک کرد و شما اگر از موضع کسی که همه چیز را از قبل می‌داند بیرون بیایید خودتان هم می‌توانید چک کنید که این تز یا آن مقاله که مشحصاتش داده شده تقلبی است یا نه. می‌توان چک کرد که آیا اصلاً از آن دست عناوینی که شما و این آقا مدعی‌اش هستید را «دانشگاه کمبریج» به کسی داده است یا نه. اینها را که دانستید حالا می‌توانید دربارهٔ اعتبار آن دانشگاهی که ایشان در آن استادتمام است و معاون پژوهشی آن گفته (نقل به مضمون) «اگر خود خاتمی هم بگوید من تقلب کردم من باو نمی‌کنم» قضاوت کنید. دربارهٔ آن مجله‌ای هم مقالهٔ ایشان را چاپ کرده به همین ترتیب.

      حذف
    2. اینکه کتاب‌ها در کتاب‌خانه دانشگاه تهران هست یا خیر نیز به راحتی قابل چک کرده است. تشریف ببرید کتاب‌خانه دانشگاه تهران یا در صفحه اینترنتی آن چک کنید.

      حذف
    3. «استادراهنمای» ایشان هم در دانشگاه دورهام نه استاد گروه فلسفه بلکه کارمند بخش بازاریابی دانشگاه بوده است. هرچند یک مدرک فوق لیسانس فلسفه از دانشگاه لیدز داشته است. این را هم می‌توانید چک کنید.

      حذف
    4. پیش‌تر فرموده بودید ایشان «استاد مدعو در دانشگاه مک‌گیل و تورنتو» بوده اند. اول اینکه فرق است بین استاد مدعو بودن و «ویزیتور» بودن. می‌توانید در سایت دانشگاه ببینید که آیا ایشان «استادمدعو» بوده اند یا نه. اگر مستند معتبری در جایی غیر از «دایرت‌المعارف هالوها» پیدا کردید لینکش را برای ما هم بفرسید.

      حذف
    5. دوست گرامی، تشکر از پاسخ‌های شما؛ لازم است از شما بخواهم قدری با آرامش بیشتر بخوانید و بنویسید.
      لزوم سناریوی دیگر لزوماً به معنای تبرئهٔ آقای دکتر خاتمی نیست؛ من تز دکتری ایشان در دورهام را با آن ارجاعات دیلی‌نوس تطبیق کردم و متأسفانه درست یافتم. نسخهٔ قدیمی‌تر مقاله‌ای هم که آقای دکتر لاجوردی گفته بودند ایضاً. سخن آقای پوراسماعیل هم برای من پذیرفته است (مطلب آقای دکتر زمانی را به دقت برنرسیدم).
      سخن این نیست که این‌ها همه توطئه علیه ایشان است؛ سخن این است که چه اتفاقی افتاده که دانشگاهی مثل دورهام تا این پایه سهل‌انگاری به خرج داده که آن‌طور که می‌گویید کارمند بخش بازاریابی استاد راهنمای رسالهٔ دکتری شود یا نامش به عنوان استاد راهنما بیاید؛ و تز دکتری‌ای آنجا داوری شود و هیچ‌کس نفهمد که کپی‌برداری‌های بدون منبع در آن هست.
      یا دانشگاه تهران وجود و اعتبار کتب ادعاشده را بدون هیچ بررسی‌ای برای ارتقاء هیئت علمی بپذیرد.
      یا مجلاتی که به قول آقای دکتر کرباسی‌زاده اولین کارشان جست‌وجو برای اصالت مقالات است، چنین کاری نکرده‌اند.
      یا مؤسسات بین‌المللی‌ای که ایشان را به عضویت پذیرفته‌اند (بنابر رزومهٔ فارسی ایشان در دانشگاه تهران) هرگز صحت کارنامهٔ علمی‌اش را بررسی نکرده‌اند.
      یا پذیرش و تدریس ایشان (چه به عنوان استاد مدعو، چه استاد ویزیتور آن‌طور که در ویکی‌پدیای انگلیسی یا سایت آفتاب آمده) در دانشگاه‌های معتبر بدون ارزیابی کارنامهٔ علمی‌اش ــ ضمن اینکه مطمئن نیستم که این ادعا درست باشند.
      این سهل‌انگاری‌ها همه از مؤسسات داخلی یا بی‌اعتبار سر نزده است. پرسش من این است که اینجا چه می‌گذرد؟ توضیحی بهتر از اینکه همه اتفاقی بوده در کار نیست؟

      حذف
    6. ممنون از توضیح و روشنگریتان. سوال‌های ارزشمندی هستند و بر اساس همین توضیحاتِ اخیرتان حدس می‌زنم خود شما هم معترف باشید این‌ها سوال‌هایی هستند که برای بررسی آنها باید تحقیقات و بررسی‌های فراوانی انجام داد و اینکه ما جواب آماده‌ای برای آنها نداریم ادعاهای مطرح شده دربارهٔ آقای خاتمی (اینکه فلان مقاله و فلان کتاب ایشان دزدی است) را زیر سوال نمی‌برد.

      حذف
  5. در رزومه دکتر خاتمی در سایت دانشگه تهران ادعا شده "عضو محترم فرهنگستان هنر" هم هستند. چرا پس نامی از ایشان در مین اعضای فرهنگستان هنر در سایت فرهنگستان نیست؟ اصلا فرهنگستان هنر چیزی به اسم عضو ملی ندارد ولی در رزومه خاتمی گفته شده او عضو ملی آنجاست. راستی مگر فرهنگستان اساسا عضو غیرمحترم هم دارد؟

    پاسخحذف
    پاسخ‌ها
    1. لابد عضو غیر محترمش همان است که صدا و سیمای «ملی» به او می‌گویند «سرِفتنه»

      حذف
  6. این نظر توسط نویسنده حذف شده است.

    پاسخحذف
  7. من به سردبیر مجله Organon (این آدرس:‌http://www.klemens.sav.sk/fiusav/?q=en/view/department/org) که مقاله ای از خاتمی که کاوه لاجوردی در وبلاگش تقلبی بودن آن را نشان داده است در آن منتشر شده ای‌میلی زدم. پاسخش این بود:

    Thank you for your e-mail. I appreciate that you have informed us about your findings.
    We view plagiarism as a serious crime which goes against the most basic ethical rules governing research. For that reason we try our best to follow these rules in our journal. Unfortunately, this case escaped us. Neither our reviewers nor our office detected anything unusual with the paper of Mahmoud Khatami.
    For this reason, we will check both articles and ask Mahmoud Khatami for an explanation. Afterwards, we will undertake further steps.

    Best wishes
    Marian Zouhar

    این پاسخ مسوولانه را مقایسه کنید با پاسخی که دکتر کریمی دوستان رییس دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران به من داد وقتی که لینک دیلی نوس را نشان‌اش دادم و خواهش کردم کاری کنند که این رسوایی باعث بی‌آبرویی آکادمی ایران نشود:

    سلام
    ممنون از حساسیت شما
    دو راه میتواند پیش رو باشد
    بی محل کردن چون با تکرار بحث در این مورد فرد پشت این داستان به هدفش میرسد
    دوم خود خاتمی پاسخی تهیه وز طرف گروه یا دانشکده ارسال شود
    کریمی

    وقتی یکی از گزینه‌های پیش روی رییس دانشکده ای در دانشگاه تهران در قبال تقلب به این گستردگی استادش «بی محل کردن» است، معلوم است چرا وضعیت آکادمی ما این است که هست.

    پاسخحذف
    پاسخ‌ها
    1. بهتره رزومه آقای کریمی دوستان هم بررسی‎ای بشود: https://rtis.ut.ac.ir/cv/gh5karimi/

      حذف
    2. سلام نازنین،
      یکی از دوستان از من خواست که از شما بخواهم که تصویرِ ایمیلی که دکتر کریمی برایتان ارسال کرده اند را برایشان بفرستید. این آدرسِ دوستِ من است:
      ranaee@ipm.ir
      لطفاً اگر مقدور بود تصویر ایمیل (یا حتی تصویر هر دو ایمیل را) برای ایشان بفرستید. ممنون می‌شوم در هر صورت همینجا مرا از تصمیم خودتان مطلع کنید.
      م.

      حذف
    3. آقای مهاجری،
      ارسال شد.

      حذف
    4. نازنین کار بدی کردی ارسال کردی. این آقای رعنایی فقط دنبال بهانه و پیداکردن ایمیل و تلفن برای لاس زدنه!!! مراقب باش. جالبه که فکر هم می کنه خیلی جذابه! مواظب باش که حسابی رو اعصابه.

      حذف
  8. از وبلاگ حذف شدۀ طرفداران دکتر خاتمی: (ذخیرۀ این مطلب در اینجا هست: http://www.blog-cache.ir/mahmoudkhatami/52c19bce893c0509c4cce1ed/)
    مطلع شدیم که روز هشتم خرداد در سالروز تاسیس دانشگاه تهران و روز بین الملل دانشگاه تهران جشنی با حضور استادان برگزیده و منتخبان داخلی و خارجی و سفیران و دانشجویان خارجی و مقامات فرهنگی برگزار کرده و چند نفر استادان برتر دانشگاه در فلسفه و شیمی و برق و محیط ریست در سطح بین الملل معرفی شدند. استاد دکتر محود خاتمی نیز به عنوان برترین استاد دانشگاه تهران در حوزه در علوم انسانی در سطح بین الملل معرفی و از ایشان تجلیل شد. اعطای این جایزه از سوی دانشگاه تهران را به ایشان تبریک عرض می نماییم.

    پاسخحذف
    پاسخ‌ها
    1. من هم این انتخاب شایسته را به دانشگاه تهران تبریک می‌گویم. چشم‌شان روشن

      حذف
  9. در این آدرس
    http://www.klemens.sav.sk/fiusav/organon/?q=en/browse/number/2003/4
    اگر بر روی پیوند مقاله خاتمی کلیک کنید می توانید این توضیحات را درباره آن بخوانید:


    The paper entitled “The Epistemological Quest: From the Possibility of Experience to the Possibility of Communication” (Organon F, 10, 2003, No. 4, 357-379) published under the name of Mahmoud Khatami was withdrawn from our web page. It turned out that the paper was almost a verbatim copy of another work which appeared as a book chapter written by someone else (Andrew N. Carpenter, “Davidson’s transcendental argumentation”, in Jeff Malpas, ed., From Kant to Davidson: Philosophy and the Idea of the Transcendental, Routledge, 2003, 219-237).

    Plagiarism is widely considered to be a serious crime against both the law protecting intellectual property and the most fundamental ethical principles governing scientific research. Organon F adheres to these principles and does not tolerate any activity which goes against them. Unfortunately, at the time of publication, neither our reviewers nor the editors were able to detect that the paper submitted by Mahmoud Khatami was a plagiarism. Organon F fell victim to an immoral and unlawful act.

    We would like to apologize to Andrew N. Carpenter as well as to the readers for circulating the paper.

    پاسخحذف
  10. در مطلب روزنامه اعتماد که به انتحال آقای محمود خاتمی پرداخته است به وبلاگ شما ارجاع داده شده است.
    لینک مطلب:
    http://www.magiran.com/npview.asp?ID=3061398

    پاسخحذف
  11. مورد عجیب آقای م.خ.
    http://www.radiozamaneh.com/189308

    پاسخحذف
  12. میدونم که این چیزی که میخوام بگم به مذاقتون خوش نمیاد ولی میگم به هر حال.
    علت بروز این افتضاح علمی سطح پائین ضریب هوشی در کسانی هست که در ایران به سمت رشته های علوم انسانی میرن. در ایران بر خلاف خیلی از کشورهای پیشرفته کسانی جذب رشته های علوم انسانی میشن که کشش لازم برای رشته های مهندسی و پزشکی رو ندارن. از همچین افرادی انتظار نمیره تقلب علمی همکار یا استاد یا حتی دانشجوشون رو بتونن تشخیص بدن و مثلا باید ده بیست سال طول بکشه تا بطور اتفاقی متوجه بشن. یعنی اگه یکی از اساتید مهندسی برق یا کامپیوتر یا پزشکی همچین خبطی میکرد مطمئن باشین که به دو سوت رسواش میکردن و آبرو براش نمیذاشتن. کلا از شماست که بر شماست. از خودتون بیشتر از این انتظار نداشته باشین و خیلی هم خودتون رو ناراحت نکنین. عکس العمل درست به این واقعه اینه که بشینید و فکر کنید که چطور میشه کاری کرد که رغبت به رشته های علوم انسانی در ایران بیشتر بشه تا از همون نوجوونی دانش آموزهای نخبه بیشتری به این رشته ها علاقه نشون بدن. گرچه بعید میدونم عقلتون به این چیزا برسه.

    پاسخحذف
    پاسخ‌ها
    1. به طور خاص بخش مهمی از اساتید فلسفه و دانشجویان تحصیلات تکمیلی این رشته پیش از آن در رشته های مهندسی یا پزشکی درس خوانده اند. به عنوان کسی که هم سابقه علوم انسانی و هم مهندسی را دارم، وضعیت را در مهندسی هم اصلا خوب نمی دانم. دکتر خاتمی تقلب کرده اند، بله ، غیر اخلاقی است، البته اما بهتر نیست توجه کنید که در قریب به اتفاق رشته های دانشگاهی در ایران نوعی تقلب قانونی کاملا رواج دارد. وارد کردن نام خود در مقاله ای که دانشجویی نوشته است بدون هیچ کمک واقعی، چیزی جز سرقت است؟ ترجمه هایی که دانشجویان انجام می دهند و اساتید محترم آنها را به نام خودشان چاپ می کنند کم نیستند. البته درست است، این نوع سرقت ها قانونی است و البته اساتید گرامی ازدانشجویانی سرقت می کنند که هیچ راهی برای اعتراض ندارند.

      حذف
  13. گزارشی از تقلب خاتمی در صفحه‌ اول روزنامه دانشجویی دانشگاه دارام
    http://www.palatinate.org.uk/?p=53215

    پاسخحذف